Nog steeds in 'the running' voor het kampioenschap in de 2e klasse poule F mochten we (Docos Heren 3) aantreden uit tegen Alexandria '66 7. Voor mij persoonlijk is dat eerder een thuis- dan een uitwedstrijd, zeker omdat ik natuurlijk 18 jaar competitie gespeeld heb bij Alexandria en maar liefst 20 jaar lid ben geweest alvorens ik naar Docos over ging.

Dat we het niet cadeau gingen krijgen wisten we al van tevoren, maar dat Alexandria zo enorm goed hun sportieve plicht zou vervullen... stond niet in de folder ;-), maar eerlijk is eerlijk... we zouden ook niet anders willen!

Omdat Sebastiaan Veijgen in India verblijft, Jonathan van Zijverden met zijn examens zit en Casper Smit nog niet voldoende hersteld was van zijn blessure konden we net als afgelopen maandag weer een beroep doen op Shubham Vyas (Docos 9, 4e klasse).

In de eerste partij van de avond moesten we met lede ogen aanzien hoe Mylena Maitimu onze eigen Francesco Ratti (die toch best wel een aardig potje kan ballen) in 4 games aan de kant zette: 9-11, 11-1 (!), 11-8 & 16-14. Dit was niet helemaal de start die wij ons gewenst hadden natuurlijk, maar Mylena speelde goed.

Tijdens de vorige ontmoeting was dit de afsluitende partij (Willemien Kasteleyn tegen Peter Milikan) en die ging toen naar Peter. Ook deze keer was dit het geval. Ondanks dat Willemien nog een game wist af te snoepen van Peter wist hij de stand weer gelijk te trekken: 4-11, 11-8, 11-13, 9-11.

Rob Koggel moest in de 3e partij van de avond aantreden tegen Shubham Vyas die een hele puike invalbeurt neerzette. De eerste zenuwen die de maandag ervoor duidelijk parten speelden bij Shubham waren beduidend minder en zowaar wist Shubham zelfs een game te winnen van Rob. Netjes, maar de winst ging wel nog steeds naar Rob: 11-8, 8-11, 11-7, 11-8.

Voor de dubbel hadden we aan beide kanten van de tafel een dubbel staan die voor het eerst samen dubbelden. Voor Alexandria waren die Mylena en Willemien, terwijl voor Docos Francesco en Peter achter de tafel verschenen. Deze dubbelpartij was geen lang leven toebedeeld... in slechts 3 games ging de winst naar Docos: 5-11, 6-11, 7-11.

Na deze dubbel was de stand dus weer gelijk getrokken op 2-2.

Goed, wij zetten onze troef in... Francesco! Alleen een beetje jammer was dat dit precies tegen Willemien was die een mooie wedstrijd er van maakte en het Francesco knap lastig wist te maken... Zo lastig zelfs dat zij de winst binnen haalde, zij het net aan in 5 games: 8-11, 11-9, 11-9, 10-12, 13-11.

Pfffff..... Weer achter (3-2 deze keer) en het werd nog 'erger'...

Mylena liet vrij weinig heel van Shubham en pakte de winst in 3 duidelijke games. 11-6, 11-7, 11-7.

Jeetje... 4-2 voor Alexandria! Wilden wij nog enig uitzicht houden op het kampioenschap dan moesten we nu toch echt flink aan de bak, want onze concurrenten (NS Rotterdam 1) moesten dezelfde avond aantreden tegen Papendrecht 3 en de verwachting was dat NS Rotterdam daar vast wel een 8-2 of 7-3 overwinning op z'n minst neer zou zetten.

Dan in de 7e partij van de avond... Rob tegen Peter. Rob snapte onze drang om kampioen te worden misschien niet helemaal (of misschien juist wel), maar binnen no-time stond hij 2-0 en 7-0 voor! Gelukkig voor Docos zei ik het al in ons verslag van afgelopen maandag... Opgeven? Nooit!

Op een of andere manier stond Peter in deze 3e game nog slechts 1 puntje af en wist hij de game met 8-11 binnen te halen!!! De volgende games kon Rob geen vuist meer maken en die verdwenen dan ook als sneeuw voor de (zomer)zon richting Peter: 11-3, 15-13, 8-11, 6-11, 6-11.

Hard bevochten, maar wel een puntje terug naar 4-3 achterstand en nog een kleine kans houdend op het kampioenschap.

In de 8e partij van de avond werd er voor de 3e keer een 5-setter gespeeld en deze keer tussen Willemien en Shubham. Ik weet zeker dat Willemien de uitslag hiervan graag anders gezien zou hebben, maar wat waren wij blij dat Shubham zijn eerste invalpuntje binnen wist te halen. Op deze manier hield hij ons nog steeds in de strijd om het kampioenschap. Kortom, een zeer belangrijk punt dus! 11-8, 5-11, 11-5, 9-11, 7-11.

Met 4-4 na 8 gespeelde wedstrijden kwamen we nog goed weg; zeker zoals Alexandria de sportieve plicht wel heel erg goed vervulde.

Rob was in de 9e partij aan de beurt tegen Francesco. Hier kwam de 4e vijfsetter van de avond om de hoek kijken. Deze keer viel deze gelukkig onze kant op en eindelijk stonden we (voor de eerste keer deze avond) op voorsprong. 11-9, 4-11, 11-4, 13-15, 7-11.

En zoals gezegd... een 4-5 voorsprong.

Nu de laatste partij nog... Mylena tegen Peter. Met winst voor Peter zouden we een zwaar bevochten overwinning boeken, maar met verlies een 'schamel' gelijkspel en gezien de verwachtingen voor wat onze concurrent waarschijnlijk zou doen dit wellicht niet voldoende zijn voor het kampioenschap.

Genade... genade... Dat is iets wat kennelijk niet in het woordenboek van Mylena voorkomt, want tsjonge, tsjonge, tsjonge... Peter werd zo ongelofelijk hard door Mylena van tafel geveegd!!!

'Tuurlijk... de eerste game werd weliswaar 12-10, maar de ene na de andere smash kreeg Peter om zijn oren en ook nog eens ongeacht uit welke positie je dan ook maar kon bedenken. Dit leek geen tafeltennis meer, maar eerder "hamertje tik".

Maar alle gekheid op een stokje, Mylena heeft volkomen terecht gewonnen en was vanavond dan ook de enige met 3 winstpartijen en "woman" of the match.

Mylena, ik vond het hartstikke leuk dat jij zo lekker stond te spelen, maar waarom nou precies tegen ons :P Nee hoor grapje, het is je van harte gegund.

De uitslagen van deze laatste partij waren 12-10, 11-7, 11-7 en de einduitslag bleef uiteindelijk steken op 5-5... te weinig punten dus binnengehaald voor het kampioenschap :-(

Totdat we de einduitslag zagen van Papendrecht 3 - NS Rotterdam 1. Tot onze grote verbazing had NS Rotterdam met 'slechts' 4-6 weten te winnen van Papendrecht 3.

Totaal verbaasd waren wij, maar gelukkig had ook Papendrecht zijn sportieve plicht gedaan.

De strijd om het kampioenschap gaat vanavond, maandag 3 april 2017, beslist worden...

Docos heeft 2 punten voorsprong op NS Rotterdam en vanavond mogen we tegen elkaar (uit bij NS Rotterdam).

Een ding is zeker... we gaan er allemaal voor!